Georgetown

We namen de bus van Cameron Highlands naar Georgetown, wat normaal 5u zou duren, maar door de files in de bergen duurde het anderhalf uur langer. We konden op het einde van de rit kiezen om de oversteek te maken naar Penang via de brug en dan moesten we nog een eind in de taxi zitten of met de ferry die ons 30 cent kostte, maar die direct naar Georgetown ging. Geen moeilijke keuze dus! 

Het regenseizoen is nog niet afgelopen hier. Wat ervoor zorgde dat we met kletsnatte voeten aankwamen in het hotel. Ik wisselde snel mijn slippers om voor sportschoenen,  zodat ik met droge voeten iets kon eten. We kozen een lokaal restaurant, waar je weer veel eten krijgt voor weinig geld en kozen beiden voor nasi goreng (om het af te leren, hehe).

De volgende dag gingen we op ontdekking doorheen Georgetown. Het bestaat uit verschillende wijken, zoals Chinatown, Little India en een koloniaal gedeelte. Je bent snel van de ene kant naar de andere kant, omdat het maar 3km breed en 4km lang is. We gingen ook es naar de Clan Jetties, waar de Chinezen in huisjes op het water wonen. 
Het eiland Penang is trouwens de enige plek in Maleisië,  waar er meer Chinezen (59%) wonen dan Maleisiërs. Gelukkig waren de Chinezen hier al minder Chinees (lees: irritant) dan die in China. 

We hadden de avond ervoor ook gezien dat er een chocolademuseum is in Georgetown, dus daar moesten we ook es naartoe. We kregen bij aankomst een nummer opgeplakt en het meisje dat ons rondleidde had duidelijk instructies gekregen om ons binnen de halve minuut doorheen het museum gedeelte te loodsen naar het verkoopsgedeelte. Maar dit was zonder ons gerekend. Wij wilden wat meer weten over de productie, dus we bleven op ons gemak naar alle prentjes, films en producten kijken. Dat zal ze leren! Daarna mochten we enkele chocoladesoorten proeven, zoals met gemengd fruit, met chilipeper en met verschillende noten. Wel lekker als je al zo lang geen chocolade meer gegeten hebt, maar je moest soms echt je best doen om er een chocoladesmaak in terug te vinden. Ze hebben dus nog veel te leren qua chocolade. 

Nadien namen we de bus naar Penang Hill, wat op 821m ligt. Je kan een treintje nemen naar de top of enkele uren klimmen. Door de warmte en de vochtigheid was deze keuze ook snel gemaakt, dus we kochten een ticket heen en terug. Vanop de top heb je een fantastisch uitzicht over Penang, kun je een uilenmuseum bezoeken, een tempel en een moskee zien en natuurlijk iets eten of drinken. We dronken een veel te dure milkshake om de tijd wat te doden en toch nog te kunnen genieten van het uitzicht.  

Terug beneden hadden we een beetje honger en in onze zoektocht naar het chocolademuseum, hadden we in de verte tapas zien staan. We gingen het es van dichterbij gaan bekijken, maar het leek meer op een dancing, dus daar kunnen toch geen lekkere tapas van komen. We gingen dus een beetje verder en kwamen terecht bij de Aziatische tapas, nl. Sushi.
Het was overheerlijk, maar we hebben nooit eerder zoveel moeite gehad om alles op te eten. Onze rolletjes werden gemaakt door iemand die nog in opleiding was, zodat ze veel dikker en meer gevuld waren dan normaal. Gelukkig moesten we niets meer doen hierna, dus konden we wat bekomen op ons bed, haha. 

Georgetown is een leuk plekje, maar je bent er snel weer doorheen. Voor de rest heb je op het eiland een nationaal park, een fruitproeverij en enkele minder mooie strandjes. Wij hebben genoeg gezien, dus het is tijd voor iets nieuws, nl. de Perhentian eilanden.