de laatste dag van het jaar

Onze laatste dag hebben we goed ingevuld. We begonnen de dag met een bezoekje aan het koninklijk paleis.  Wat een mooie dingen heb je daar! Je hebt zoveel verschillende gebouwen, allemaal afgewerkt met veel details of bladgoud.  Je ziet ook geregeld beelden van wachters staan voor een gebouw, die zijn enkele meters hoog en zien er angstaanjagend uit, om zo het kwade buiten te houden.
De koninklijke familie woont er niet meer,  dus es langsgaan voor een kopje koffie zat er niet in. Verdorie!

In het complex heb je ook nog Wat Phra Kaew ofwel de emerald boeddha. Hier mocht je jammergenoeg geen foto's nemen, dus die moet je maar es google'n ;-). Het was lang aanschuiven met af en toe es een ongeduldige Aziaat.  Ze zijn op sommige vlakken zo gedisciplineerd,  maar geduld om aan te schuiven hebben ze niet allemaal.

Na het koninklijk paleis zijn we verder gegaan naar Wat Pho. Dit is een lange liggende Boeddha van 46m lang. Het stelt de laatste fase voor naar het nirvana. Ik kan zelfs niet beschrijven hoe mooi het beeld is. Je voelt je zo onbenullig als je ernaast staat. Het hele beeld is bedekt met bladgoud. Echt een aanrader!!

Met al dat culturele zou je bijna vergeten dat het de laatste dag van het jaar was. We waren al enkele keren voorbij een park gewandeld, waar ze bezig waren aan de opbouw van een podium en waar een grote bal - die de maan voorstelde - de lucht in hing. We zijn eerst iets gaan eten en vertrokken rond 23u naar het park.

Daar waren ze bezig met een toneelstuk in het Thais,  dus veel begrepen we er niet van. We hadden een klein Thais kindje naast ons die waarschijnlijk nog nooit iets anders dan spleetoogjes had gezien en de hele tijd bleef zwaaien.

Rond kwart voor 12 was het toneelstuk gedaan en kregen we op de grote schermen de Dalai Lama te zien die zonder twijfel hele mooie woorden sprak, maar ons Thais is net niet goed genoeg om het te begrijpen. Hij bleef maar babbelen en bidden en iedereen deed gezellig mee. Toen het klokslag 12 was, bleef iedereen gewoon verder bidden. Joyce en ik wisten niet wat we moesten doen. We zijn een kwartiertje later -na het vuurwerk- vertrokken, want het zag er niet naar uit dat ze snel zouden stoppen met bidden om op te springen, champagneglazen boven te halen en dan te klinken op het nieuwe jaar. 
Aan de andere kant  van het park waren ze bezig met het aansteken van iets wat lijkt op luchtballonnen in crêpepapier, die ze dan lieten vliegen terwijl er een vuurtje brandde. Het leken precies allemaal sterren. Daar werden zelfs wij even stil van.
We zijn nog even iets gaan drinken, om het nieuwe jaar toch niet helemaal nuchter in te zetten :-)

Ik heb nooit eerder zo'n 31e december gehad, maar als deze dag een voorproefje was van wat we allemaal gaan zien en beleven in 2014, kan ik echt niet wachten!

Happy new year!