Vangvieng

Na een korte busrit (slechts 4u, zaaaaaaalig) kwamen we aan in Vangvieng. We werden met een minibusje naar het centrum gebracht en gingen op zoek naar het hotel. We slagen er blijkbaar wel altijd in om juist die ene plek te boeken die niemand kent, dus na de hele toer van het dorp te doen, kwamen we aan bij de bungalow die we geboekt hadden. Later bleek dat we eigenlijk maar 5 minuten hadden moeten wandelen ipv het hele dorp, hehe. We kregen weer een bamboehutje met -wat we 's nachts pas echt merkten- een kippenhok ernaast. De haan begon om middernacht al en de kippen deden gezellig mee vanaf 5 uur. Uitslapen zei je?! Niets daarvan!

Het centrum van Vangvieng bestaat uit enkele straten vol cafés en restaurants, waar ze de hele dag door Friends afspelen. Super! 
Hier hadden we absoluut niet het gevoel dat we in Azië zaten. Overal waar we keken, zagen we westerse gezichten, waarvan het merendeel leeftijdsgenoten. Als we een beetje beter keken, zagen we dat ze bijna allemaal bier in hun handen hadden. Jammer!

Op 7km van Vangvieng ligt de Blue Lagoon. We namen de tuktuk samen met een groepje Canadezen en een Amerikaan die in de hostel naast ons logeerden. De weg naar de Blue Lagoon was een stofweg vol stenen (het leek op de weg die we gefietst hebben bij Inle Lake, auw!), dus we werden goed dooreen geschud met als gevolg een blauwe plek op mijn ruggengraat. Ach, een mens moet er iets voor over hebben zeker..

Als ik denk aan een Blue Lagoon, dan zie ik een groot uitgestrekt meer voor me. Viel dit even tegen, hihi. Als je aankomt, wandel je over een bruggetje. Langs de ene kant van de brug zie je iets wat lijkt op een vijver met 2 schommels in het water en langs de andere kant een rivier. Iedereen stond rond de vijver, want aan die kant kon je uit een boom het water in springen. Het enige wat je dus eigenlijk kon doen, was springen of kijken naar de mensen die sprongen. Onze chauffeur wilde 2,5 uur op ons wachten en zou ons dan terugbrengen. Eerst dachten we dat dit niet genoeg zou zijn, maar het is voldoende tijd. De meesten die daar waren, sprongen de hele tijd of zaten langs de kant wat bier te drinken. We vonden het wel heerlijk om eindelijk nog es te kunnen zwemmen (al mocht het water wel iets warmer, hehe) en weer een beetje te kunnen zonnen. De laatste keer was in Koh Phi Phi, alweer 2 maand geleden! Wat vliegt die tijd..

De volgende dag was ook weer een luie dag. We kozen voor een hangmat bij de rivier, maar aangezien we dringend van ons wit kleurtje af willen geraken, verhuisden we naar een plekje met meer zon. Het water in de rivier was gelukkig iets warmer dan bij de Blue Lagoon, maar er zat zoveel stroming op dat je je moest vasthouden zodat je niet zou wegdrijven. Die rivier wordt namelijk gebruikt om te kajakken of te tuben (ronddrijven op een band). Het zonnen was leuk voor eventjes, maar als je -net als ons- gewoon bent om veel verschillende dingen te doen op 1 dag, gaat het ook snel vervelen. Dan maar wat Friends-afleveringen bekijken he! 

We hebben genoten van de zon de voorbije 3 dagen, maar kwamen nogmaals tot de conclusie dat we toch meer gemaakt zijn voor de culturele steden en bezienswaardigheden dan voor het niets doen. Deze morgen namen we de minibus naar Luang Prabang. Deze stad is DE must-see van Laos en heeft wel weer heel wat bezienswaardigheden. Ik ben benieuwd!

Tot de volgende!