Yogyakarta

Onze vlucht naar Yogyakarta had een groot half uur vertraging, maar liever iets langer wachten en zeker zijn dat alles in orde is. We vlogen tenslotte met LionAir, wat in Europa op de zwarte lijst staat, hehe. De vlucht duurde 50 minuten en was snel voorbij. Alleen de landing was een beetje bruusk. Maaaaarrr, we zijn er zonder broekscheuren geraakt en dat is het belangrijkste.

We namen de taxi naar ons hotel, wat vlak naast een chique hotel ligt. Ons hotel daarentegen kan wel wat renovatie gebruiken en we hebben voor het eerst tijdens deze reis geen warm water. Luxe hebben we niet nodig, maar een warme douche is toch ook niet teveel gevraagd. Hier dus wel! We zitten ook net buiten het centrum van Yogyakarta, maar we hebben hier in de straat 2 restaurants waar je voor een euro overheerlijke nasi goreng kan eten. Niet slecht dus!

De eerste dag hebben we Yogyakarta bezocht. Deze culturele stad ligt in het centrum van het eiland en wordt meestal gewoon Yogya genoemd. De stad zelf leeft al wat meer dan Jakarta. De bekendste straat hier is de Malioboro straat, alleen begrijpen we niet waarom. In deze straat heb je de ene winkel na de andere, maar overal verkopen ze dezelfde rommel. We zijn er es doorgelopen omdat het als must see werd beschreven, maar we konden er niet snel genoeg weer weg zijn.

Vlakbij deze straat heb je het paleis van de sultan en het waterpaleis. Wij bezochten het laatste. Er blijft weinig over van het waterpaleis, maar we kregen uitleg van een local en met behulp van zijn uitleg konden we toch een idee vormen van het leven en de rijkdom van de sultan van Indonesië. De eerste sultan had maar liefst 20 vrouwen. Je moet het ook maar willen he!

De tweede dag werden we om 7 uur opgehaald om vervolgens naar het Dieng plateau en Borobudur te gaan. We waren de enige die dag, dus het was een privé uitstapje. De chauffeur viel in het begin nog mee en vertelde nog iets over de vulkanen en de omgeving, maar plots begon hij als een bezetene andere auto's in te halen en werden we 3 uur lang door mekaar geschud. En wij maar denken dat we met LionAir een risico namen! Hoe die man ooit aan zijn rijbewijs is geraakt, is een groot raadsel, maar hoe het komt dat hij zijn rijbewijs nog steeds heeft, begrijpen we al helemaal niet.

Dieng plateau ligt in het binnenland en onderweg zie je hoe mooi en groen Java is. Overal heb je bergen en rijstvelden. Je weet niet waar je eerst moet kijken omdat er zoveel moois om je heen is. In Dieng heb je een meer, geisers en een tempel. Het meer heeft een groene glans en overal zie je luchtbelletjes op het water, aangezien het een warm meer is. De geisers zijn ook indrukwekkend om te zien, maar stinken serieus en daar begon het jammergenoeg zwaar te regenen, zodat we snel terug naar de auto moesten vluchten. De tempel ten slotte is echt niet de moeite. We hebben minstens een kwartier in de auto gezeten tot het stopte met regenen en waren 5 minuten later weer terug omdat er eigenlijk niets te zien is behalve een hoopje stenen.

Het vooruitzicht om weer 2,5u in de auto te zitten, vonden we wat minder, maar we konden niet anders. Gelukkig ging het tijdens de terugweg iets sneller. Toen we aankwamen bij de Borobudur tempel stopte het gelukkig met regenen zodat we deze tempel op ons gemak konden bezoeken. De tempel bestaat uit enkele verdiepingen, waar je telkens een toer rond de tempel loopt vooraleer je verder gaat. Het vervelende aan ons bezoek hier, was dat we constant werden aangesproken door de lokale bevolking omdat ze met ons op de foto wilden. In het begin vind je zoiets niet erg, maar het wordt al snel storend. Als we dus ergens stopten om een foto te maken van de tempel, werd ook weer een foto van ons genomen. Ik las op andere blogs dat ze die foto's dan trots aan hun familie tonen. Het is toch een beetje vreemd, want we zijn en blijven toch onbekenden voor hen. 

De Borobudur tempel is wel erg mooi. Je hebt bovenaan verschillende kleinere stoepas, waar binnenin een Boeddha staat. Er wordt gezegd dat als je een Boeddha kan aanraken doorheen de gaten van de stoepa, je eeuwig geluk krijgt. 

Vandaag zijn we naar de Prambanan tempel geweest, op 18km van Yogyakarta. We hadden de tip gekregen om er met een openbare bus heen te gaan en dit ging verdacht gemakkelijk. Het koste bovendien slechts 3000 rupiah, wat ongeveer 20 eurocent is. Voor die prijs kun je geen fiets huren he! Ze hadden voor ons opgeschreven waar we van bus moesten wisselen en 45 minuten later stonden we ter plaatse. Daar hebben we wat krachten opgedaan met een bordje lekkere pikante nasi goreng.

De Prambanan tempel is het grootste en meest imposante Hindoe tempelcomplex van Java en het bevat zo'n 50 verschillende tempels, waarvan er helaas vele beschadigd zijn door de aardbeving.  Er zijn 3 hoofdtempels ter ere van Brahma, Vishnu en Shiva. De Shiva tempel is de grootste, maar die konden we niet bezoeken aangezien die momenteel gerenoveerd wordt. Op elke tempel zie je nog steeds prachtige beelden van Hindoe goden. Het is zeker en vast een aanrader om te bezoeken!

We hebben er weer een leuke 3 dagen op zitten, boordevol cultuur. Behalve de vele regenbuien in Yogyakarta, hebben we er echt van genoten om weer wat cultuur op te snuiven en een prachtige natuur te zien. Morgenochtend vertrekken we richting Mount Bromo. Ik kijk er al naar uit om die bij zonsopgang te zien!

Tot de volgende!